คอลัมน์ : Cover Story
อ่านบทสัมภาษณ์ฉบับเต็มได้ในนิตยสารโอ-ลั้นลาฉบับกรกฎาคม 2559
"ผมเสพเสื้อผ้าเหมือนกินอาหาร"
ป๋าตึก - ภูษิก พัฒนาปราการ เปิดบ้านย่านลาดพร้าวต้อนรับทีมงานโอ-ลั้นลา ป๋าตึกเป็นใครนะหรือ
เขาคือชายวัย 64 ปี ที่ยังสนุกกับการแต่งตัว
ชื่อของป๋าตึกเป็นที่คุ้นเคยในแวดวงแฟชั่นสตรีทแวร์ ด้วยบุคลิกที่สนุกสนาน แต่งตัวมีสไตล์เป็นที่น่าจดจำ ใครเห็นแวบแรกเป็นต้องสะดุดตา บางทีการแต่งตัวของป๋าตึกอาจเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่อนพ้องวัยเดียวกัน ลุกขึ้นมาสนุกสนานกับการแต่งตัว สร้างสไตล์ของตัวเองบ้าง เพราะในในมุมมองของป๋าตึก อาภรณ์และสไตล์ของมนุษย์เราใช่ว่าจะต้องถูกจำกัดสำหรับแค่ช่วงวัยหนึ่ง
“ผมเป็นเด็กสงขลา เรียนไม่เก่ง เป็นเด็กหลังห้อง แต่งตัวเชยๆ นุ่งกางเกงไม่เป็น เคยใส่กางเกงกลับข้างหน้ามาไว้ข้างหลัง จนโตมานี่ละจึงค้นพบว่าตัวเองชอบอะไร ขึ้นมากรุงเทพฯ เรียนมหาวิทยาลัยกรุงเทพ พอจบก็ไปทำงานที่อังกฤษเลย ไปใช้ชีวิตผจญภัยเริ่มต้นจากศูนย์
“ป๋าชอบแต่งตัวตั้งแต่ก่อนไปอังกฤษ สมัยเรียน ม.กรุงเทพก็มีถ่ายแบบโฆษณาบ้าง ถ่ายแชมพูบ้าง ลงหนังสือของคุณบุรินทร์ วงศ์สงวน ซึ่งเป็นหนังสือแฟชั่นที่ดีที่สุดสมัยนั้น พอเรียนจบก็ไปทำงานเมืองนอกเลย ไปล้างจานร้านอาหาร แม้ไม่ได้เข้างานสังคมแต่ก็ชอบแต่งตัว”
ป๋าตึกเล่าว่า การแต่งตัวสะท้อนถึงความถนัดของเขา ไม่ต่างกับเพื่อนในวัยเดียวกันบางคนสะสมพระเครื่อง บางคนชอบแสวงหาของอร่อย บางคนรักการทำสวน ความหลงใหลของใครก็ของคนนั้น หรืออีกนัยหนึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นจุดอ่อนในแต่ละคน “เพราะคุณชอบอะไรก็จะอยู่กับสิ่งนั้น 24 ชั่วโมง ถ้าคุณเป็นเกษตรกร คุณก็ต้องสนใจว่าใส่ปุ๋ยเบอร์อะไร คนรักแฟชั่นก็เช่นกัน”
ส่วนที่มาของเครางามเกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจวันหนึ่งป๋าตึกค้นพบว่าตัวเองมีเนื้องอกที่หลังใบหู ทุกครั้งที่โกนหนวดจะรู้สึกเจ็บ จึงเริ่มไว้เคราเรื่อยมา ยิ่งลูกมาทักว่ากระดกเครานิดหนึ่งก็ดูดีนะ ป๋าตึกจึงเริ่มสร้างบุคลิกชายเครางามนับแต่นั้น และเล่าอย่างภูมิใจว่า เดินอยู่ริมถนนที่ลอนดอน ลงมาจากบ้านก็มีคนมาขอถ่ายรูป แค่ยืนรอรถที่ป้ายรถเมล์ก็มีคนมาขอถ่ายรูป ป๋าเล่าไปหัวเราะไป
“โลกนี้คนเก่งมีเยอะ คนรวยมีเยอะ แต่คนที่สร้างสไตล์ให้ตัวเองได้มีไม่เยอะ” เขาเล่าว่าตนเองโชคดีที่ได้ไปอยู่ลอนดอน เมืองที่อาหารกายแพง แต่อาหารใจถูกมาก ยุคซิกซ์ตี้ เซเวนตี้ในช่วงปีนั้นเต็มไปด้วยอิสรเสรี มีพังก์ ฮิปปี้ และเป็นเมืองที่คนให้กำลังใจกัน การลุกขึ้นมาแต่งตัวแปลก โดดเด่นไม่ใช่เรื่องแปลกแยก
ยุคนี้ ดีกรีเบาเบา
“วันหนึ่งคุณต้องแก่ลง แต่ถ้าคุณมีสไตล์ คุณจะไม่แก่ สิ่งที่คุณผลิตออกมามันจะมีค่าเอง ดูอย่างสตีฟ จ็อบส์สิ ใส่เสื้อดำตลอด รองเท้าผ้าใบ กางเกงยีน เขาไม่ใช่แฟชั่นนิสต้า แต่เขามีสไตล์และอยู่ในความทรงจำของคนตลอดเวลา”
การแต่งกายนำพาป๋าเดินทางไปพบประสบการณ์ใหม่ มีเพื่อนฝูงวัยรุ่น รุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลาน
3 เรื่องลั้นลาจากป๋าตึก
ป๋าตึกเป็นใคร - ป๋าตึกคือชายผู้รักการแต่งตัวในวัย 64 ปี สะสมเสื้อผ้าหลักพัน สะสมหมวกนับร้อย
เรื่องเล่าชีวิตของป๋าตึก - เคยเป็นอดีตนักสะสมของเก่า เคยทำธุรกิจนำเข้ารถยนต์จากต่างประเทศ เคยล้มละลาย และลุกขึ้นมาทำธุรกิจสร้างเนื้อสร้างตัวใหม่อีกครั้ง
นอกเหนือจากมุมมองเรื่องแฟชั่น - ป๋าตึกมีแนวคิดว่า ชีวิตคนเราคือการใช้เวลา ถ้าวันหนึ่งวันนั้นใกล้หมดเวลา กรรมการเตรียมพร้อมเป่านกหวีดแล้ว ดังนั้นคุณควรใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และมีความสุข สะสมทรัพย์ (ทรัพย์ภายนอกและทรัพย์ภายใน) สะสมมิตรภาพเอาไว้ นี่ละดีที่สุด
